Миний амьдралд тохиосон хамгийн хүнд өдрийн дурсамж...
Зургаан жил өнгөрсөн ч сэтгэлд үлдсэн шарх аниагүй онгойсон хэвээр.
Өчигдөр үүр шөнийн заагаар хайртай аавыгаа зүүдлэв. Үгүй болсон хүнийг зүүдлэх муу гэдэг ч би аавыгаа зүүдлэхдээ дуртай. Хэдхэн хором боловч элэг бүтэн байх хэчнээн жаргалтай.
- Миний охин санаа зоволгүй яв даа. Аав нь ардах ажлыг чинь амжуулаад болгочихно, чи надад санаа зоволгүй урдахаа хий гээд духан дээр үнэрлэх хоромд цагийн сэрүүлэг гонгиноод сэрээчихэв. Учиргүй харамсмаар ч хормын төдий уулзалт хэчнээн сайхан байсан гээч...
5 comments:
uneheer gunigtai, aavdaa nom unshuulaarai buyan nehej zuudend irdeg gesen shuu
...Ном уншуулж, буян хийгээрэй...
Humuus buyan nehdeg l gedeg yum, bi ch gesen setgel sanaa taaruuhan uyed aaviigaa zuudleheeree 'aav namaig taivshruulah gej irlee' gej dotroo boddog yum. Hun chini setgeleeree shuu dee.
Би бас зүүдлэх дуртай, намайг эргэж ирсэн гэдэгт итгэдэг юм.
гоё дуу байна, зүүд зөнтэй гэдэг ажил нь өөдрөг явах нь дээ
Post a Comment