Амралт дуусав..

Дөрвөн долоо хоног чинь дөрвөн өдөр шиг л хурдан өнгөрдөг юм байна. Ирэх очихдоо Истанбулд хоносон амралт бүр богинохон болчих шиг гээд нэг чамлаад байгаа золиг доо. Гэхдээ харих сайхан байлаа. Ер нь гурван жил чинь их урт хугацаа байнаа, үгүй саяхан л хүүдээ дээр үед цэрэгт гурван жил явдаг байлаа, дунд нь чөлөө мөлөө байхгүй ээжтэйгээ уулзахгүй шүү дээ гээд тайлбарлаад байсан хүн чинь өөрөө 3 жил ээжийнхээ барааг хараагүй явсан байна ш дээ.

Дээхнэ нэг ийм яриа болсон юм:
Би: энэ зун гэртээ харина сайхнаа...
Охин: ммм? Гэр чинь энэ биш юм уу?
Би: үгүй ш дээ, миний гэр монголд..
Охин: тэгээд миний гэр хаана байгаа юм?
Би: чиний гэр энд
Охин: Яагаад?
Би: Ээж чинь хаана байна гэр чинь тэнд

Хэдэн жилийн өмнө бас хүүтэйгэээ ингэж ярьсан. Гэр орон гэдэг миний хувьд байшин гэр аль нь ч биш ээж минь л юм даа.