Sunday, October 14, 2007

Чио Чио сан

Цагаан дарвуулт хөлөг онгоц зогсоолд ирэхэд
Хань минь тэр онгоцноос бууж ирнэ.
Тоглон наадаж бас
Булгилсан зүрх минь зогчих вий гэж айсандаа
Тосож би гүйхгүй, харин уулын оройд
Намайг олж ирэхийг нь хүлээнэ.
Дороос жижигхэн цэг томрон томорсоор ойртоход
Дүр төрх нь танигдаад ирнэ.
Би тэгэхэд нь амьсгаагаа дараад
Модны араар чимээгүй хүлээнэ. Бүсгүй хуримынхаа даашинзийг өмсөөд үүр цайтал суув. Болзоот хархүү харин тэртээ америкт гэрлэсэн шинэхэн гэргийгээ дагуулж иржээ.

Диваажингаас ээждээ унасан үр минь
Ээжийнхээ царайг санаж яваарай
Олон далайг гаталж амьдрал туулнаа миний хүү
Ээжийнхээ хойноос битгий гашууд... гээд бүсгүй амиа хорлов. Худал хэлж хаяад явсан америк залууг үзэн ядав. Өнчин хоцорсон бяцхан хүүг өрөвдөж өр өмрөх шахав. Хорвоо чи хүний зовлонд цадах болоогүй юу гэж хэлмээр санагдав.
Баасан гаригийн орой Metropolitan Opera д Пуччинийн Чио Чио сан (Madama Butterfly) дуурь үзсэн минь энэ. Үзсэн, мэддэг энэ тэр гэсэн ч догдолж уйлсаар гарч ирэв.

No comments: