Friday, January 16, 2015

Эмээ бид хоёр


Нартай халуун өдөр эмээ бид хоёр гэрийн сүүдэрт суугаад чулуу таалцаж тоглоно. Би тэгэж л тоо бодож сурсан, хэдтэй байснаа санадаггүй, гурав дөрөвтэй байсан юм болов уу?
Эмээ надаар оньсого таалгана. Миний л мэдэхийн эмээ хамгийн олон бөгөөд сонин оньсого мэддэг хүн. Олон оньсого мэдэх мөртлөө ганцxан "Бэтэгтэй бор бялзуухай" гэдэг үлгэр мэддэг гэдэгсэн.
Эмээ надтай дэлгүүр болж тоглоно. Тэр үед талоноо модонд ил гаргаж хадаасанд хатгаж цуглуулдаг байсан даа. Эмээ надад яг дэлгүүрт байсан шиг хадаас модонд хадаж өгнө. Тэр нь нэг хэсэгтээ л миний хамгийн дуртай тоглоом байв.
Хөдөө аав ээжтэйгээ байхад эмээ надад хөлдөөхгүйн тулд хөвөнд нямбайлан боосон алим явуулдаг байв. Тэр алимны үнэр үнэн тансаг.
Хоёулаа хамт байхад эмээ надад орос дэлгүүрээс 5 төгрөгний шоколад өдөр болгон нэгийг авч өгдөгсөн. Яаж орос дэлгүүрт ордог байсан юм бол доо хөөрхий. Хүн амьтан гуйдаг л байсан байх даа. Аа тэгээд усан үзэм таарвал заавал аваад хөнгөн цагаан тавганд хийж орны өмнө тавьж эрхлүүлдэгсэн.
Би тав орчим настай байсан юмдаг уу, гадаа түүхий боргоцой зарж байхыг харчихаад авна гэж дээ. Эмээ баахныг аваад чанаад бүгдийг нь цөмөөд тавганд хийж өмнө минь тавьж билээ.
Тээр жилийн зун манайхан бүгд амарчихаад хэдэн өдөр нийлж шагай тоглосон хүүхэд насны хамгийн гоё дурсамж. Том хүн, хүүхэд нийлж байгаад бөгцөг нясална, шагай шүүрнэ. Тэр олон дунд эмээг хожих хүн байхгүй. Нагац ах би одоо ээжээс том гартай хэрнээ ээжээс олон шагай шүүрч чадахгүй л байгаа юм даа гэж тоглой сэгсрэх. Эмээ гарны том жижиг хамаагүй ээ эвийг нь олох хэрэгтэй гээд инээдэгсэн. Бөгцөг няслахад эмээд дөхөж очих хүн булхайцаад ч байхгүй ккк.
Эмээ хүн өнгөлөг бас цэвэрхэн явах хэрэгтэй гэдэг юм. Эмээгийн танилууд хөршүүд эмээг гоё эмээ гэх. Өөрөө юмны донж олохдоо гаргуун. Хүмүүс эмээг охидоосоо гоё харагддаг гэдэг нь үнэн.
Эмээгийн хийсэн хоол амттай. Эмээтэй өссөн хүүхэд бүр хоолонд дуртай бас голомхой болж өсдөг. Бас л амтлагч энэ тэр ихдээ биш тохируулж байж сайхан амттай болно шүү дээ гэх. Бага ангид байхад бүтэн сайны өглөө жижиглэж хуурсан махаар хачирласан омелет хийж дайлдагсан.
Тээр жил эмээ хилийн заставд тогооч хийж байхад Арвай генерал шалгалтаар ирсэн гэдэг. Говьд хүн дайлах нарийн нандин юусан билээ. Эмээ харин хонины гэдэс цул мах оролцуулаад маш олон янзын хоол хийж генералыг дайлж л дээ. Генерал дараа нь би олон хүлээн авалтанд орж явлаа ийм сайхан хоолтойг үзсэнгүй гэж магтаад за танд хүсэх юу байна гэсэн гэдэг.
Эмээ намайг оюутан байхад хоёр ч удаа хүний газар дагаж явсан. Яах юу байхав, хүүг маань өсгөлцөх гэж. Тэрийгээ муу охиныхоо буянаар олон газар үзсэн гэж ярьдаг.
Эмээ хэдий биднийг юмаар дутаадаггүй ч хатуу үедээ хатуу. Тэрнийх үү би дэл сул үгэнд унаж гутардаггүй, үг даадаг хүн болж өссөн. 
Миний эмээ жинхэнэ шүтэгч. Сүм хийд ороод юм гуйдаггүй зөвхөн буян хийж, өөд болсон гэр бүлдээ ном уншуулж, хурал даган баясдаг. Мэрэг төлөг гэж яваа хүнд тааруу. 
Эмээ миний мэдэхийн юманд үнэн сэтгэлээсээ ханддаг. Өгвөл өгсөн шиг өгдөг, тус болъё гэж бодвол чадлаараа л, үгүй бол үгүй ээ гээд түс тас хэлчихдэг. 
Тийм л эмээ. Миний эмээ хөөрхөн...

2 comments:

sanaser said...

ямар сайхан эмээтэй хүн бэ.Хүүхдүүддээ туслаад хүүе хаая гээд л явж байдаг эмээ нар аа гэж, буянтай хүмүүс.

Хармогү said...

Үнэхэээр сайхан бичлэг байна даа. Эмээ нар ч сайхан хүмүүс шүүү.