Парис

Нью Иоркийн East village-д байх IFC кинотеатрт "Rendez-Vouz with french cinema" гэсэн францын кино өдрүүд энэ амралтын өдрүүдэд эхэлжээ. Энэ өдрүүдэд АНУ д хараахан гаргаж эхлээгүй францын шинэ кинонуудыг үзүүлж, кино бүтээсэн уран бүтээлчидтэй уулзуулах юм байна. Бүтэн сайнд "Парис" хэмээх Сэдрик Клапиш (Spanish apartment, Russian dolls) найруулагчийн бичиж найруулсан кино үзэхээр интернэтээр билет захиалсан байсан юм. Уг киноны гол дүрд миний дуртай жүжигчин Роман Дурис тоглосон байхаар нь үзье гэж шулуудсан нь тэр.
Гэрээсээ кино эхлэхээс бараг хоёр цагийн өмнө гарсан боловч яриандаа халаад буудлаа өнгөрч будилсаар эхлэх цагийг бараг тулгаж очоод үзээгүй юмаа үзэх нь тэр. Кинотеатрын гадаа уртаас урт дараалал байх нь бага байхдаа шинэ кино үзэх гэж оочирлодог байсныг санагдуулав. Ярианаас нь ажвал маш олон франц бас оросууд цугласан байлаа. Бүх билет зарагдаж дууссан гээд үзэгчдийн танхим битүү, сүүлдэсхийж очсон бидэнд нэлээн урд эгнээний хажуугийн суудал таарч гонсойлгов. Кино эхлэхэд дэлгэц яг нүүрэн дээр тулчихсан мэт бас бүтэн харахын тулд жаахан гэлжийх хэрэгтэй боллоо. Гэхдээ киноны үйл явдал ид өрнөх цагаар тэр бүгдийг мартаж өөрөө кинон дотор байгаа мэт баясав.
Парист амьдардаг хэд хэдэн хүний амьдрал, баяр гунигийг харуулсан энэ кинонд өмнө дурдсан Роман Дурис, Жулиет Бинош, Фабрис Луккини гээд мундаг жүжигчид гайхалтай тоглоцгоосон санагдлаа. Үхэл амьдрал, хайр дурлал, цагаачлал, арьс өнгөний үзэл гээд олон хүнд сэдэв дүрсэлсэн ч хошин шогийн нарийн мэдрэмжтэй, хоёр цагийн кино тун хурдан дуусчих шиг санагдав.
Киноны дараа найруулагч Сэдрик Клапиш өөрийн биеэр хүрэлцэн ирж үзэгчдийн асуултанд хариулсан юм. Яахав дэлгэцэнд ойрхон суусан гэж гомдоллосон ч алдар хүндтэй найруулагчийг ойрхоноос харах завшаан таарсанд баярлаж суулаа.